Het Bernini Mysterie

Leeservaringsverslag: Het Bernini Mysterie geschreven door Dan Brown

Toen ik de achterflap van het boek had gelezen, had ik niet gedacht dat ik het boek zo goed zou vinden. Een verhaal over wetenschap, religie en fantasie spreekt me niet echt aan. Normaal lees ik niet graag spannende boeken en lees ik enkel waargebeurde verhalen. Maar bij dit verhaal was het anders.

Telkens wanneer ik een hoofdstuk had gelezen vond ik het zo spannend dat ik meteen het vervolg wilde weten. Dan Brown gebruikte verschillende spanningstechnieken: cliffhangers, vooruitwijzingen, flashbacks, een onverwachte wending... Al wat je maar kan bedenken, zat erin. De plaats waar het verhaal zich afspeelt, de gedetailleerde beschrijving van de gebouwen, plaatsen, schilderijen... het is allemaal echt. Ook het verhaal van de illuminatie (de complottheorie) geloofde ik onmiddellijk. Dit vond ik ook spannend, want door deze vele kleine elementen lijkt het verhaal echt gebeurd. Ik kon dus uren in het boek blijven lezen.

De personages uit het boek lijken levensecht. Je hebt de slimme professor Langdon die in het begin niet echt  een durver is. Hij overwint toch al zijn angsten en kan zo als de held van het verhaal worden gezien en langs de andere kant de zelfzekere wetenschapster Vittoria. Deze twee personages staan in contrast met elkaar. Over deze combinatie is volgens mij hard nagedacht. Je ziet al in het begin van het boek dat deze twee personen iets voor elkaar gaan beginnen voelen gedurende het verhaal.

Ik vind het boek een echte aanrader.
Ik ga zeker nog andere boeken van Dan Brown lezen. Het is een fantastische schrijver.

Gedichtjes

Dit is het eerste gedicht dat ik vanbuiten moest kennen. Gedichtjes onthouden was voor mij niet zo moeilijk. Maar voor de klas staan, deed ik toen ook al niet graag.



















Dit gedichtje heb ik altijd een leuk en mooi gedicht gevonden. Ik vind het grappig. Sinds ik het heb geleerd, is het me steeds bijgebleven.

Mijn eerste zelfgeschreven verhaal

De wolf en roodkapje.

"Mama," zegt Roodkapje, " mag ik vandaag naar oma gaan?"
"Ja," zegt mama, " ga maar."
Roodkapje loopt in het bos, daar is de wolf. Roodkapje schrikt en loopt weg. Daar is het huisje van oma. Roodkapje klopt op het deurtje.
"Kom maar binnen," zegt de wolf. Roodkapje komt naar binnen. Roodkapje schrikt als ze de wolf ziet. Waar is oma?





Dit heb ik geschreven toen ik in het eerste leerjaar zat. Ik was toen 7jaar.

Norwegian Wood

Leeservaringsverslag: Norwegian Wood geschreven door Haruki Murakami

Het boek is vertaald uit het Japans naar het Nederlands door Elbrich Fennema. Ik vind het niet leuk om vertaalde boeken te lezen. Het was de eerste keer dat ik een boek van deze schrijver las. Ik wist niet wat ik moest verwachten. Toen ik de omslag van het boek zag en de achterflap had gelezen, dacht  ik dat het een heel romantisch verhaal zou zijn. Maar na het lezen van het boek bleek het wel romantisch maar niet op de manier waarop ik het had verwacht.
De eerste hoofdstukken waren moeilijk te begrijpen. Je wist niet goed waar de schrijver naar toe wou, het was wat langdradig. Maar naarmate het verhaal verder ging, las het  boek vlotter en begreep ik het beter. Sommige gebeurtenissen uit het boek kunnen zich ook afspelen in het  dagelijks leven. Dit was voor mij positief want zoals je weet, lees ik graag waargebeurde verhalen. De gebeurtenissen in het leven van Watanabe volgen zich zo snel na elkaar op dat het toch heel onwaarschijnlijk lijkt. De jongeman krijgt te maken met zelfdoding, ziektes en overlijdens, schizofrenie,... Moest ik dit in mijn jonge leven meemaken, ik zou er heel depressief van worden net zoals hij na een nieuw drama. Ik hoop dat ik dit nooit moet meemaken. In sommige andere boeken die ik tot nu toe gelezen heb, komen deze problemen ook naar boven. Maar meestal blijft het beperkt tot één aspect. Goede voorbeelden zijn de boeken van Dirk Bracke en Helen Vreeswijk. Daarom vind ik de boeken van deze schrijvers leuker om te lezen. Deze verhalen komen minder hectisch over.
De personages in het boek zijn levensecht. Ze nemen, zoals andere mensen in het dagelijkse leven, soms ondoordachte beslissingen. Een goed voorbeeld, vind ik: Naoko gaat naar een open instelling in plaats van een gesloten instelling, daar had men haar misschien beter kunnen begeleiden en helpen. Het hele verhaal is een flashback. Het boek leest vlot maar is langdradig. De schrijver besteedt veel aandacht aan het beschrijven van de landschappen en de erotische/romantische scènes. Ik vind de hoofdstukken ook te lang. Na het boek heb ik de film bekeken. Ik vind het boek veel aangenamer om te lezen dan de film te bekijken.

Misdaden

Leeservaringsverslag: Misdaden geschreven door Ferdinand Von Schirach.

Zoals de titel doet vermoeden gaat het boek over misdrijven. Het bevat elf verhalen die gebaseerd zijn op waargebeurde feiten waar de schrijver als advocaat mee te maken kreeg.
De afbeelding op de  voorkant van het boek komt heel mysterieus over. De tekst op de achterkant van het boek sprak me niet echt aan. Daarom had ik niet echt hoge verwachtingen van het boek. Hoewel ik graag lees, zal ik nooit in mijn vrije tijd een thriller lezen. Ook de schrijver was mij niet echt bekend.
De eerste verhalen van het boek las ik nog vlot en leken me toch wel vrij interessant. De verhalen hadden steeds een rare en verrassende ontknoping. Ik kon de standpunten van de advocaat wel begrijpen. Ook de misdrijven van de daders begreep ik soms wel. Na enkele verhalen was mijn motivatie wat weg. Ik kon bijna voorspellen hoe het proces zou verlopen. Veel van deze verhalen vind je wel terug in de realiteit. Wanneer je de kranten leest, kom je tot de vaststelling dat zo’n verhalen echt wel bestaan.
Het verhaal van het verliefd koppeltje heeft me wel erg aangegrepen. Ik kan me niet inbeelden dat je zo verliefd kunt zijn op iemand dat je hem of haar zou kunnen opeten. De gedachte dat deze persoon nog vrij rondloopt, is wel eng. Zou dit wel echt gebeurd zijn?  Waarschijnlijk wel want het zijn 11 ‘’waargebeurde’’ verhalen.
De opbouw van elk verhaal was niet zo spannend. De spanning zat vooral vooraan in elk verhaal waar verteld werd hoe het misdrijf gepleegd werd. Door het taalgebruik kon je de situatie levendig inbeelden. Bijna elk verhaal had een open einde. Meestal  weet je niet wat er met de personen nog zal gebeuren. Dit vind ik wel spijtig.
De boeken die ik in mijn vrije tijd lees, heb ik op enkele dagen uitgelezen. Met dit boek had ik moeite om me te concentreren. Het heeft enkele weken geduurd vooraleer ik het boek gelezen had. Het boek boeide me nauwelijks.
Na het lezen van het boek zit ik nog met één vraag: waarom is er bijna in elk verhaal sprake van een appel? Misschien heeft dit wel iets te maken met de slotzin in het boek: Ceci n’est pas une pomme.

Boekenbeurs 2012

Op woensdag 31 oktober 2012 ben ik naar de boekenbeurs geweest. Het was er vrij rustig. Ketnet en De Madammen van Radio 2 waren live aan het uitzenden vanuit Antwerpen expo. Er waren verschillende schrijvers en schrijfsters, die boeken signeerden. Een daarvan was Guido Van Genechten, dit is de schrijver van Rikki het konijn. Deze boeken las ik vroeger graag. Ook Guy Didelez was aanwezig op de boekenbeurs. Deze boeken ben ik beginnen lezen vanaf het 6de leerjaar. Er was ook poëzie. Er hing een poster met daarop de zin "Hebban olla vogala nestas hagunnan hinase hic ena thu wat unbidan we nu?". Dit was een aangename verrassing. We hebben 5 uurtjes rondgewandeld op de boekenbeurs.

Guy Didelez

Guido Van Genechten

Boeken die nog op mijn verlanglijstje staan.

De boeken van Helen Vreeswijk spreken mij enorm aan. Ik heb al 2 boeken van haar gelezen.(Ontvoerd en Chatroom) Door haar werk bij de recherche kan ze boeken schrijven die gebaseerd zijn op waargebeurde feiten. Ze heeft een vlotte schrijfstijl.

- Zwijgplicht

- Judas

- Leugens

- Over the Edge

- Eerwraak

- Overdosis

- De stalker

- Loverboys