Misdaden

Leeservaringsverslag: Misdaden geschreven door Ferdinand Von Schirach.

Zoals de titel doet vermoeden gaat het boek over misdrijven. Het bevat elf verhalen die gebaseerd zijn op waargebeurde feiten waar de schrijver als advocaat mee te maken kreeg.
De afbeelding op de  voorkant van het boek komt heel mysterieus over. De tekst op de achterkant van het boek sprak me niet echt aan. Daarom had ik niet echt hoge verwachtingen van het boek. Hoewel ik graag lees, zal ik nooit in mijn vrije tijd een thriller lezen. Ook de schrijver was mij niet echt bekend.
De eerste verhalen van het boek las ik nog vlot en leken me toch wel vrij interessant. De verhalen hadden steeds een rare en verrassende ontknoping. Ik kon de standpunten van de advocaat wel begrijpen. Ook de misdrijven van de daders begreep ik soms wel. Na enkele verhalen was mijn motivatie wat weg. Ik kon bijna voorspellen hoe het proces zou verlopen. Veel van deze verhalen vind je wel terug in de realiteit. Wanneer je de kranten leest, kom je tot de vaststelling dat zo’n verhalen echt wel bestaan.
Het verhaal van het verliefd koppeltje heeft me wel erg aangegrepen. Ik kan me niet inbeelden dat je zo verliefd kunt zijn op iemand dat je hem of haar zou kunnen opeten. De gedachte dat deze persoon nog vrij rondloopt, is wel eng. Zou dit wel echt gebeurd zijn?  Waarschijnlijk wel want het zijn 11 ‘’waargebeurde’’ verhalen.
De opbouw van elk verhaal was niet zo spannend. De spanning zat vooral vooraan in elk verhaal waar verteld werd hoe het misdrijf gepleegd werd. Door het taalgebruik kon je de situatie levendig inbeelden. Bijna elk verhaal had een open einde. Meestal  weet je niet wat er met de personen nog zal gebeuren. Dit vind ik wel spijtig.
De boeken die ik in mijn vrije tijd lees, heb ik op enkele dagen uitgelezen. Met dit boek had ik moeite om me te concentreren. Het heeft enkele weken geduurd vooraleer ik het boek gelezen had. Het boek boeide me nauwelijks.
Na het lezen van het boek zit ik nog met één vraag: waarom is er bijna in elk verhaal sprake van een appel? Misschien heeft dit wel iets te maken met de slotzin in het boek: Ceci n’est pas une pomme.

Boekenbeurs 2012

Op woensdag 31 oktober 2012 ben ik naar de boekenbeurs geweest. Het was er vrij rustig. Ketnet en De Madammen van Radio 2 waren live aan het uitzenden vanuit Antwerpen expo. Er waren verschillende schrijvers en schrijfsters, die boeken signeerden. Een daarvan was Guido Van Genechten, dit is de schrijver van Rikki het konijn. Deze boeken las ik vroeger graag. Ook Guy Didelez was aanwezig op de boekenbeurs. Deze boeken ben ik beginnen lezen vanaf het 6de leerjaar. Er was ook poëzie. Er hing een poster met daarop de zin "Hebban olla vogala nestas hagunnan hinase hic ena thu wat unbidan we nu?". Dit was een aangename verrassing. We hebben 5 uurtjes rondgewandeld op de boekenbeurs.

Guy Didelez

Guido Van Genechten

Boeken die nog op mijn verlanglijstje staan.

De boeken van Helen Vreeswijk spreken mij enorm aan. Ik heb al 2 boeken van haar gelezen.(Ontvoerd en Chatroom) Door haar werk bij de recherche kan ze boeken schrijven die gebaseerd zijn op waargebeurde feiten. Ze heeft een vlotte schrijfstijl.

- Zwijgplicht

- Judas

- Leugens

- Over the Edge

- Eerwraak

- Overdosis

- De stalker

- Loverboys

Boeken die ik vorig jaar heb gelezen.

Het Engelenhuis. Dirk Bracke

Psychologisch roman

Ik vond het boek leuk om te lezen. Het verhaal beleef je door de ogen van Bo. 

Dit zorgt ervoor dat je het verhaal beter begrijpt.

Ontvoerd. Helen Vreeswijk

Thriller/Detective

Het verhaal is gebaseerd op een waargebeurd feit, een ontvoering.

Ze schrijft vlot. Dit zet mij aan om nog meer boeken van haar te lezen.

Ik ben niet bang. Niccolo Ammaniti

Misdaad

Ik vond het niet zo'n leuk boek om te lezen. Het thema sprak me niet echt aan.

De schrijfstijl was voor mij een beetje moeilijk. Daardoor begreep ik het boek niet echt.

Ik ben iemand/niemand. Guy Didelez en Lieven De Pril 

Waargebeurd, sociaal drama

Het is alweer een waargebeurd verhaal dat mij wel aanspreekt. Het leest zeer vlot.

Het neemt je direct mee in de wereld van armoede.

Wild vlees. Marita De Sterck

Het boek sprak me niet echt aan. Het begin van het verhaal begreep ik niet echt goed.

Het verhaal kon me niet echt boeien.

Mijn leesautobiografie

Vanaf zeer jonge leeftijd bladerde ik al in boekjes. Soms gebeurde het wel eens dat de boekjes achteraf niet meer te lezen waren. In de winkel stond ik steeds bij de strips te kijken en altijd wilde ik een boek of een strip. In de lagere school las ik al boeken die bestemd waren voor dertien-veertien jarigen. In het tweede leerjaar had ik al leesniveau 9. Ook nu lees ik nog altijd heel graag boeken.

Het eerste boek in mijn leven was een badboekje over een dolfijn. Ik nam dit altijd met me mee wanneer ik in bad ging. Er stond geen tekst bij de prenten, maar toch verzon ik er steeds een ander verhaal bij. Dit vertelde ik dan aan mijn ouders. De boeken die me steeds zullen bijblijven, is de reeks van ‘’Julie’’. Mijn ouders kochten deze boeken omdat het over een meisje ging met mijn naam. In het begin las vooral mijn papa de verhaaltjes voor. Hij ‘las’ het boek zo voor dat het precies leek of het boek over mij ging.  Later was ik oud genoeg om de boekjes zelf te lezen. Het waren 8 boekjes en ik heb ze zeker wel honderd keer gelezen.
In de lagere school gingen we elke maand naar de bibliotheek. Daar mochten we een boek kiezen en die moesten we dan lezen wanneer we klaar waren met onze lessen. Het eerste echte boek dat me zeker zal bijblijven heet “Rood hart, Blauwe vlinder”. Ik heb dit boek gelezen toen ik negen jaar was. Het boek was toen net uit. Het gaat over 2 vrienden die verliefd worden op elkaar en altijd samen zijn. Maar na een tijdje moeten ze allebei verhuizen en kunnen ze elkaar niet meer zien. Dit boek is me altijd bijgebleven omdat ik van boeken hou die over verliefdheid gaan en triest zijn.

Vanaf het middelbaar ben ik meer en meer waargebeurde verhalen beginnen lezen. Die waargebeurde verhalen lopen meestal niet zo goed af. Dit vind ik niet erg omdat je zo leert dat niet alles in het leven rozengeur en maneschijn is. Het  boek dat ik nu aan het lezen ben is ‘’Chatroom’’  van Helen Vreeswijk. Deze schrijfster heeft een reeks verhalen geschreven die gebaseerd zijn op waargebeurde feiten. Zij is namelijk politierechercheur geweest en zo zijn haar verhalen tot stand gekomen. Ik ben van plan om de hele reeks te kopen, zodat ik ze later opnieuw kan lezen. Ik ben geen voorstander van sciencefiction verhalen en fantasieboeken. Meestal gaat dit over de toekomst en er gebeuren dingen die helemaal niet kunnen in het echte leven.

Ik lees het liefst mijn boek in mijn bed maar ik kan ook genieten van mijn boek terwijl mijn ouders televisie aan het kijken zijn. Tijdens de vakanties lees ik soms de hele dag door en gedurende de schoolperiode lees ik vooral ’s avonds. Het gebeurt wel eens dat ik de tijd uit het oog verlies wanneer ik aan het lezen ben. Mijn ouders moeten me dan verwittigen om op tijd naar mijn trainingen te vertrekken. Ik gebruik geen specifieke bladwijzer om te weten waar ik ben gebleven in het verhaal. Meestal onthoud ik gewoon de paginanummer. Als ik aan een boek begin, lees ik het altijd uit. Het gebeurt wel eens dat ik in het begin van het verhaal denk dat het geen goed boek zal worden. Maar naarmate ik verder lees, verdwijnt die gedachte snel.

Mijn vrije tijd zal in de toekomst schaarser worden maar ik hoop dat ik toch nog wat tijd kan vrijmaken om leuke boeken te blijven lezen.

inleiding

Ik lees heel graag. Ik kan me vooral verdiepen in boeken die waargebeurd zijn en een sociaal thema hebben. Het boek dat ik nu lees: "Chatroom" van Helen Vreeswijk is zo'n sociaal aangrijpend boek. Vroeger las ik meer , nu minder. Ik heb nu minder vrije tijd omdat ik soms veel werk te doen heb voor school en ik beoefen nog verschillende sporten. 

Op deze blog laat ik jullie meegenieten van de boeken die ik al gelezen heb en die ik nog zal lezen.