Mijn leesautobiografie

Vanaf zeer jonge leeftijd bladerde ik al in boekjes. Soms gebeurde het wel eens dat de boekjes achteraf niet meer te lezen waren. In de winkel stond ik steeds bij de strips te kijken en altijd wilde ik een boek of een strip. In de lagere school las ik al boeken die bestemd waren voor dertien-veertien jarigen. In het tweede leerjaar had ik al leesniveau 9. Ook nu lees ik nog altijd heel graag boeken.

Het eerste boek in mijn leven was een badboekje over een dolfijn. Ik nam dit altijd met me mee wanneer ik in bad ging. Er stond geen tekst bij de prenten, maar toch verzon ik er steeds een ander verhaal bij. Dit vertelde ik dan aan mijn ouders. De boeken die me steeds zullen bijblijven, is de reeks van ‘’Julie’’. Mijn ouders kochten deze boeken omdat het over een meisje ging met mijn naam. In het begin las vooral mijn papa de verhaaltjes voor. Hij ‘las’ het boek zo voor dat het precies leek of het boek over mij ging.  Later was ik oud genoeg om de boekjes zelf te lezen. Het waren 8 boekjes en ik heb ze zeker wel honderd keer gelezen.
In de lagere school gingen we elke maand naar de bibliotheek. Daar mochten we een boek kiezen en die moesten we dan lezen wanneer we klaar waren met onze lessen. Het eerste echte boek dat me zeker zal bijblijven heet “Rood hart, Blauwe vlinder”. Ik heb dit boek gelezen toen ik negen jaar was. Het boek was toen net uit. Het gaat over 2 vrienden die verliefd worden op elkaar en altijd samen zijn. Maar na een tijdje moeten ze allebei verhuizen en kunnen ze elkaar niet meer zien. Dit boek is me altijd bijgebleven omdat ik van boeken hou die over verliefdheid gaan en triest zijn.

Vanaf het middelbaar ben ik meer en meer waargebeurde verhalen beginnen lezen. Die waargebeurde verhalen lopen meestal niet zo goed af. Dit vind ik niet erg omdat je zo leert dat niet alles in het leven rozengeur en maneschijn is. Het  boek dat ik nu aan het lezen ben is ‘’Chatroom’’  van Helen Vreeswijk. Deze schrijfster heeft een reeks verhalen geschreven die gebaseerd zijn op waargebeurde feiten. Zij is namelijk politierechercheur geweest en zo zijn haar verhalen tot stand gekomen. Ik ben van plan om de hele reeks te kopen, zodat ik ze later opnieuw kan lezen. Ik ben geen voorstander van sciencefiction verhalen en fantasieboeken. Meestal gaat dit over de toekomst en er gebeuren dingen die helemaal niet kunnen in het echte leven.

Ik lees het liefst mijn boek in mijn bed maar ik kan ook genieten van mijn boek terwijl mijn ouders televisie aan het kijken zijn. Tijdens de vakanties lees ik soms de hele dag door en gedurende de schoolperiode lees ik vooral ’s avonds. Het gebeurt wel eens dat ik de tijd uit het oog verlies wanneer ik aan het lezen ben. Mijn ouders moeten me dan verwittigen om op tijd naar mijn trainingen te vertrekken. Ik gebruik geen specifieke bladwijzer om te weten waar ik ben gebleven in het verhaal. Meestal onthoud ik gewoon de paginanummer. Als ik aan een boek begin, lees ik het altijd uit. Het gebeurt wel eens dat ik in het begin van het verhaal denk dat het geen goed boek zal worden. Maar naarmate ik verder lees, verdwijnt die gedachte snel.

Mijn vrije tijd zal in de toekomst schaarser worden maar ik hoop dat ik toch nog wat tijd kan vrijmaken om leuke boeken te blijven lezen.